Invoering
Er bestaat een merkwaardige paradox op het gebied van subsidieaanvragen voor het Accelerator-programma van European Innovation Council (EIC). Hoewel de EIC over het algemeen aanbeveelt om beknopte, kortere voorstellen in te dienen, wordt vaak opgemerkt dat langere voorstellen, boordevol uitgebreide informatie, doorgaans beter presteren. Dit artikel onderzoekt dit fenomeen en de gevolgen ervan voor startups en MKB-bedrijven.
De aanbeveling voor beknoptheid
De EIC adviseert aanvragers vaak om beknopt te zijn in hun voorstellen, met als doel hun ideeën duidelijk en efficiënt over te brengen. De grondgedachte is om beoordelaars een gericht en samenhangend verhaal te bieden dat de belangrijkste aspecten van het project behandelt zonder hen te overweldigen met buitensporige details.
Het succes van langere voorstellen
In de praktijk hebben voorstellen die uitgebreider en langer zijn echter vaak een hoger slagingspercentage. Deze gedetailleerde voorstellen bieden een diepgaande informatie die de nuances, de potentiële impact en de grondige planning van het project effectief kan laten zien. Ze bieden aanvragers de mogelijkheid om meerdere aspecten van hun innovatie aan te pakken, van technische details tot marktstrategieën en risicobeoordelingen.
Evenwicht tussen lengte en duidelijkheid
Deze situatie vormt een uitdaging voor aanvragers: het balanceren van de behoefte aan een grondig, gedetailleerd voorstel met de voorkeur van de EIC voor beknoptheid. Om dit evenwicht te bereiken is de vaardigheid vereist om complexe informatie in een duidelijk, meeslepend verhaal te distilleren, zonder dat dit ten koste gaat van de diepgang en breedte die een gedetailleerd voorstel biedt.
Conclusie
De tegenstrijdigheid tussen de aanbeveling van de EIC voor kortere voorstellen en het schijnbare succes van langere indieningen benadrukt een belangrijke uitdaging in het subsidieaanvraagproces. Het onderstreept het belang van strategisch schrijven dat een alomvattend maar toch duidelijk verhaal kan weven. Voor startups en MKB-bedrijven is het begrijpen van deze paradox cruciaal bij het opstellen van voorstellen die niet alleen voldoen aan de richtlijnen van de EIC, maar ook effectief het volledige potentieel van hun innovatieve projecten overbrengen.
